چه دنیای ست این دنیای مجازی!
مجازی است و درعین حال مملو از انسان های واقعی
اما….
خنده هامان ، شکلک ..
گریه هامان شکلک…
وخودمان تنها یک عکس…
بی صدا حرف می زنیم..!
بی صدا فریاد می زنیم…!
بی صدا زار می زنیم …!
بی صدا می شکنیم...!
وگاهی ندیده رفاقت می کنیم…
بی انتـهاترین جاده دنیا، جاده محبت و معرفت است و کمتر کسی قادر به پیمودن تمامی آن است.
آهای شما که آخرجاده ای: سلام!
گفت: با این درآمد زندگیت می چرخه؟
گفتم: خدا رو شکر ؛ کم وبیش می سازیم. خدا خودش می رسونه .
گفت : حالا ما دیگه غریبه شدیم ؟! لو نمیدی ؟
گفتم: نه یه خورده قناعت می کنم. گاهی اوقات هم کار دیگه ای جور بشه، انجام میدم ،خدا بزرگه نمی ذاره دست خالی بمونم.
گفت: نه. راستشو بگو...
گفتم: هر وقت کم آوردم ،یه جوری حل شده...خدا رزاقِ...،خودش روزیمو رسونده
گفت: ای بابا ، ما نامحرم نیستیما.... راستشو بگو دیگه ...
گفتم: حقیقتش یکی تو بازار هست. هر ماه یه مقدار پول برام میاره ، کمک خرجم میشه..
گفت: آهان! ناقلا ، دیدی گفتم !! حالا شد یه چیزی... حالا فهمیدم چطور سر می کنی!
گفتم: مرد حسابی، سه بار گفتم خدا می رسونه باور نکردی، یک بار گفتم یک نفرمی رسونه باور کردی ؟!
یعنی خدا به اندازه یک نفرغریبه پیش تو اعتبار نداره......!!!؟
